Bómbómy z dekla to kociewska nazwa cukierków domowych lub karmelków smażonych na patelni. Główne składniki bómbómów z dekla to cukier , mleko i tłuszcz. Od XIX w. urodzajne pagórki pomiędzy Gniewem i Pelplinem oraz pola na Nizinie Walichnowskiej leżące na Kociewiu, stały się zagłębiem słynącym z uprawy buraków cukrowych. W 1878 r. w Pelplinie uruchomiona została cukrownia, a plantacje buraków cukrowych wokół Pelplina (także w Lignowach Szlacheckich) połączono siecią kolejki wąskotorowej. Produktem ubocznym przy produkcji cukru była melasa. Cukier w formie deputatów otrzymywali pracownicy cukrowni, którzy byli okolicznymi mieszkańcami, a także miejscowi rolnicy – plantatorzy buraka cukrowego, stąd cukier prawie zawsze znajdował się w domowych spiżarniach pobliskich gospodarstw. Dawniej gospodynie wiejskie na Kociewiu z cukru tego, a także z melasy smażyły bómbómy z dekla. Na Kociewiu małe czekoladki, pralinki, landrynki, dropsy i ogólnie wszelkie cukierki kupowane w sklepie nazywa się karmelkami lub bómbómami. Te smażone w domu – bómbómami z dekla (dekiel – pokrywka od garnka), gdyż studzono je na emaliowanej pokrywce postawionej na garnku tak, aby tworzyła miseczkę.
Potrawy zarejestrowane na Liście Produktów Tradycyjnych
